nie lada

См. также в других словарях:

• nie lada — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świetny, doskonały, wybitny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie lada gracz, przeciwnik. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} ważny,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• lada — I ż IV, CMs. ladadzie; lm D. lad 1. «stół sklepowy, kontuar» Siedzieć, stać, uwijać się za ladą. ∆ Lada chłodnicza «lada sklepowa z gablotką zaopatrzona w chłodziarkę» ◊ Sprzedawać coś pod ladą, spod lady «będąc ekspedientem sprzedawać po kryjomu …   Słownik języka polskiego

• nie ma — nie było, nie będzie forma nieosobowa zaprzeczona czasownika być 1. «w połączeniu z rzeczownikami (lub odpowiednikami rzeczowników) zwykle w dopełniaczu tworzy zwroty oznaczające nieistnienie, brak czegoś, nieznajdowanie się w określonym miejscu …   Słownik języka polskiego

• głowa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. głowawie; lm D. głów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część ciała człowieka i większości zwierząt, mieszcząca mózg i narządy zmysłów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Duża, okrągła głowa.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tupet — m IV, D. u, Ms. tupetecie 1. blm «zbytnia pewność siebie, śmiałość granicząca z bezczelnością; zuchwałość» Mieć nie lada tupet. Komuś nie zbywa na tupecie. Z tupetem odpowiadał na pytania. 2. lm M. y teatr. «półperuka nakrywająca wierzch głowy… …   Słownik języka polskiego

• zagończyk — m III, DB. a, N. zagończykkiem; lm M. zagończykycy, DB. ów hist. «w dawnym wojsku polskim: żołnierz wprawny w zwalczaniu zagonów tatarskich; dowódca oddziałów doświadczony w samodzielnej walce, często na tyłach nieprzyjaciela» Zagończyk to nie… …   Słownik języka polskiego

• trząść się — Trząść się, drżeć jak osika, jak listek, liść (osiki); trząść się jak galareta, pot. jak barani ogon a) «drżeć z zimna»: (...) wróciła zziębnięta, cała trzęsła się jak galareta. Roz bezp 1997. b) «drżeć ze strachu»: – Dał się pan nabrać, co? –… …   Słownik frazeologiczny

• osobistość — ż V, DCMs. osobistośćści; lm MD. osobistośćści «osoba wybitna, ważna, wpływowa» Był w miasteczku nie lada osobistością …   Słownik języka polskiego

• ptaszek — m III, DB. ptaszekszka, N. ptaszekszkiem; lm M. ptaszekszki 1. zdr. od ptak w zn. 1 Karmić, hodować ptaszki. ◊ Ranny ptaszek «o kimś, kto lubi wcześnie wstawać» ◊ Jeść jak ptaszek «jeść bardzo mało» □ Słówko ptaszkiem wyleci, a powróci wołem… …   Słownik języka polskiego

• siłacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «człowiek o wielkiej sile fizycznej, silnie zbudowany; człowiek popisujący się publicznie swą siłą; zapaśnik cyrkowy, atleta» Siłacz cyrkowy. Siłacz nie lada, łamiący podkowy …   Słownik języka polskiego

• splendor — m IV, D. u, Ms. splendororze; lm M. y przestarz. dziś podn. a. żart. «przepych, świetność, wspaniałość, blask; zaszczyt, honor» Splendor niemały, nie lada. Odzyskać (dawny) splendor. Podnieść, podtrzymać, utrzymać splendor czegoś, np. domu,… …   Słownik języka polskiego